Symulacja pokazuje cztery wewnętrzne planety Układu Słonecznego, krążące wokół Słońca. Oddalając się od Słońca mamy Merkurego, Wenus, Ziemię i Marsa, w takiej właśnie kolejności. Pasek na dole pokazuje, jak pozostałe cztery obiekty widzi na niebie obserwator w wybranym układzie odniesienia, związanym z z dowolnym z tych obiektów.
Należy zauważyć, że na obrazku uwzględniono różne skale. Względne rozmiary planet (a także w pasku na dole, ich względne obserwowane rozmiary) są w przybliżeniu poprawne. W tej skali jednak Słońce powinno być pokazane 60 razy większe niż jest (lub planety powinny być 60 razy mniejsze niż są pokazane). Ponadto planety są pokazane znacznie większe niż powinny być, w odniesieniu do odległości między nimi.
12 marca 2019 r. Physics Today opublikował komentarz Toma Stockmana, Gabriela Monroe i Samuela Cordnera pokazujący, która planeta była najbliższym sąsiadem Ziemi. Często ludzie myślą, że naszym najbliższym sąsiadem jest Wenus, i Wenus jest z pewnością planetą o najmniejszej minimalnej odległości od Ziemi. Jeśli jednak uśrednimy odległość między Ziemią, a innymi planetami w czasie, okazuje się, że średnio naszym najbliższym sąsiadem jest Merkury. (Słońce jest średnio jeszcze bliżej, ale Słońce nie jest planetą.) Analogicznie, jeżeli bierzemy pod uwagę średnią odległość, Merkury jest najbliższym sąsiadem każdej innej planety Układu Słonecznego.
Ta symulacja umożliwia eksplorację tej idei, śledząc odległość w dowolnym momencie, a także wyliczając jej średnią wartość. Planety (lub Słońce) są pokazane w kolejności narastającej chwilowej odległości, podawanej w jednostkach astronomicznych. Jednostka astronomiczna odpowiada w przybliżeniu średniej odległości Ziemi od Słońca, wynoszącej około 1,5 x 1011 m.
Ta praca autorstwa Andrew Duffy jest dostępna na licencji CC BY-SA 4.0.
Źródło.