Instrukcje dla nauczyciela do symulacji PhET - Prawa Keplera
Oddziaływuj na zmienne, aby odkryć, w jaki sposób obiekty planetarne poruszają się po eliptycznych orbitach, a także cechy tych orbit opisane przez trzy prawa Keplera. Połącz astronomię z matematyką, eksperymentując z elipsami, powierzchniami i wykresami.
Symulacja PhET Prawa Keplera pozwala na bezpośrednią interakcję z modelem ruchu planet obrazującym słynne prawa planetarne zaproponowane po raz pierwszy przez Johannesa Keplera w XVII wieku. Symulacja jest podzielona na cztery ekrany: po jednym dla każdego prawa i ekran końcowy, który obrazuje wszystkie trzy prawa.
Aby lepiej zrozumieć koncepcje stojące za tymi prawami, użytkownik wchodzi w interakcję z orbitującą planetą, zmieniając jej położenie i prędkość. Następnie symulacja oblicza orbitę i wyświetla ją na ekranie. Na ekranie trzeciego prawa użytkownik może również zmienić masę gwiazdy, a symulacja odpowiednio zaktualizuje orbitę.
PhET Interactive Simulations, University of Colorado Boulder, https://phet.colorado.edu Na licencji CC BY 4.0
W opracowaniu niniejszego poradnika wykorzystano materiały PhET: Strona źródłowa symulacji, Teacher Tips (López, Vallejo i Rouinfar, wrzesień 2023)
W szablonie strony wykorzystano kod html/css: phydemo.app.
Szkoła średnia
Eksploruj i analizuj właściwości geometryczne orbity planety, zmieniając jej położenie i prędkość.
Zaobserwuj, jak podczas ruchu ciała po orbicie następuje omiatanie przez wektor wodzący wielu powierzchni o jednakowych polach w tych samych odstępach czasu, nawet jeśli powierzchnie te różnią się kształtem.
Powiąż rozmiar orbity z czasem potrzebnym do wykonania pełnego obiegu. Dokładniej, zbadaj, w jaki sposób zmieniając potęgi półosi wielkiej orbity i okresu można uzyskać zależność liniową.
Połącz to, co już wiesz i przeanalizuj pojedynczą orbitę pod kątem każdego z praw Keplera.
Poniższe parametry query umożliwiają dostosowanie symulacji i można je dodać, dołączając znak '?' do adresu URL symulacji i oddzielając każdy parametr query znakiem '&'. Ogólny wzorzec adresu URL to: …html?queryParameter1&queryParameter2&queryParameter3
Na przykład, jeśli w symulacji Prawa Keplera chcesz wyświetlić tylko drugi ekran (screens=2) i wyłączyć przesuwanie i powiększanie (supportsPanAndZoom=false), użyj: https://www.edukator.pl/simulations/keplers-laws_all.html?screens=2&supportsPanAndZoom=false
Aby uruchomić to w języku polskim (locale=pl), adres URL będzie wyglądał następująco: https://www.edukator.pl/simulations/keplers-laws_all.html?locale=pl&screens=2&supportsPanAndZoom=false
Wskazuje, że dostęp do tego dostosowania można uzyskać też z menu Preferencje w symulacji.
Parametr query i opis | Przykłady |
screens - określa, które ekrany są włączone do symulacji i jaka jest ich kolejność. Każdy ekran powinien być oddzielony przecinkiem. Więcej informacji można znaleźć w Centrum pomocy. | screens=1,2 screens=3 |
initialScreen - otwiera kartę SIM bezpośrednio na określonym ekranie, z pominięciem ekranu głównego. | initialScreen=1 initialScreen=2 |
locale - określa język symulacji przy użyciu kodów ISO 639-1. Dostępne wersje językowe można znaleźć na stronie symulacji w zakładce Tłumaczenia. Uwaga: działa to tylko wtedy, gdy adres URL symulacji kończy się na “_all.html”. | locale=pl (polski) locale=fr (francuski) |
colorProfile - zmienia kolory symulacji dla łatwiejszej projekcji. | colorProfile=projector |
audio - jeśli muted, dźwięk jest domyślnie wyciszony. Jeśli disabled, cały dźwięk jest trwale wyłączony. (nie powoduje to usunięcia elementów sterujących dźwiękiem na ekranie - w tym drugim przypadku pozostają one nieaktywne) | audio=muted audio=disabled |
allowLinks - jeśli false, wyłącza linki, które prowadzą uczniów do zewnętrznego adresu URL. Domyślnie jest true. | allowLinks=false |
supportsPanAndZoom - gdy true, umożliwia przesuwanie i powiększanie symulacji za pomocą pinch-to-zoom lub elementów sterujących zoomem przeglądarki. | supportsPanAndZoom=false |
Klikając kółko zębate na dole strony, otwieramy menu Preferencje.
Klikając odpowiednią zakładkę możemy ustawić dodatkowe opcje:
Wszystkie obsługiwane funkcje ułatwień dostępu można znaleźć na stronie symulacji.
Generalnie sterujemy symulacją za pomocą myszy lub dotyku. Alternatywnie uczniowie mogą też nawigować i sterować elementami interaktywnymi za pomocą klawiatury. Po kliknięciu otworzy się okno z listą obsługiwanych skrótów.
Przy aktywnym ekranie Pierwsze prawo, Trzecie prawo lub Wszystkie prawa:
Przy aktywnym ekranie Drugie prawo:
Po kliknięciu logo PhET (na dole po prawej) pojawia się okno zawierające informacje dotyczące symulacji. Możemy tu zmienić sposób jej wyświetlania.
Klikając Pełny ekran przechodzimy do trybu pełnoekranowego (powrót - klawisz escape).
Dostępne są również wersje symulacji niewymagające połączenia z internetem.
Aplikacja PhET Desktop zawiera wszystkie symulacje HTML5 i Java, w tym ich tłumaczenia, do użytku offline w systemach Windows i macOS (dostępne po zalogowaniu tu). Symulacje HTML5 nie wymagają dodatkowego oprogramowania, natomiast do uruchamiania dowolnych symulacji Java w aplikacji komputerowej jest wymagany Java SE Development Kit 8.
Za symboliczną opłatą możemy pobrać w postaci jednej aplikacji wszystkie materiały PhET, które zostały opublikowane w html5. Telefony, tablety i Chromebooki (z systemem Android): Google Play. iPhone'y i iPady (aplikacja na iOS): App Store
Darmową wersję desktopową tej aplikacji pobierzemy bezpośrednio klikając tu - wersja _pl zawiera polską (domyślną) i angielską wersję językową i tu - wersja _all zawiera angielską (domyślną) i wszystkie inne dostępne wersje językowe lub ze strony PhET (klikając przycisk ze strzałką przy wybranej wersji językowej):
Rozmiary ciał są znacznie przesadzone, ponieważ użycie tej samej skali dla odległości i rozmiarów sprawiłoby, że wszystkie ciała byłyby niewidocznymi punktami. Na przykład rzeczywisty promień Słońca wynosi około 0,004 au, ale w symulacji jest wyświetlany jako 0,15 au. Dodatkowo, typowe układy grawitacyjne mają zwykle ogromne odległości między ciałami, nawet jeśli są mierzone w jednostkach astronomicznych, ale większość predefiniowanych zestawów symulacji pokazuje je w tym samym zakresie ~ 5 au.
Pola powierzchni zataczanych przez wektor wodzący są obliczane i wyświetlane w au2 , aby zademonstrować równość pól tych obszarów. W rzeczywistych przykładach praw Keplera pola powierzchni są rzadko obliczane, a gdy są, au2 nie jest najlepszą jednostką do użycia.
Kiedy ciała osiągają prędkość ucieczki w prawdziwym życiu, ich orbita staje się parabolą ucieczki (lub hiperbolą, jeśli prędkość jest wyższa). Jednak w symulacji prędkość zatrzyma się dokładnie przed prędkością ucieczki, wyświetlając wysoce eliptyczną trajektorię, prawie parabolę. Ma to na celu uniknięcie załamania obliczeń orbity i konieczności płynnej zmiany kształtu z elipsy na parabolę.
Więcej informacji na temat modelu symulacji można znaleźć tu.
Wskazówki dotyczące wszystkich symulacji zawarte są w informacjach ogólnych.
Więcej porad dotyczących korzystania z symulacji z uczniami można znaleźć na stronach PhET w sekcji Wskazówki dotyczące korzystania z PhET.
Zobacz wszystkie opublikowane aktywności dla Prawa Keplera tutaj (dostęp do materiałów wymaga zalogowania).